Μακρύ το ταξίδι που
διάλεξε
με προορισμό τη Γνώση
κι ο δρόμος κακοτράχηλος.
Τους παράδρομους απέφευγε
κι ας ήταν σκιεροί με
μαλακό το χώμα.
Σ' αυτούς κρύβονταν
ηδονές
που θα παραπλανούσαν.
Στεκόταν μόνο λίγο σαν
εύρισκε νερό καθάριο
και προχωρούσε ...
Οι πέτρες, τα βράχια κι
οι ανηφοριές
τραβούσαν την ψυχή του.
Τις σπηλιές δεν τις
φοβόταν
ήξερε, πως μες στην
σκοτεινιά
φως αληθινό θα συναντούσε
Και προχωρούσε ...
προχωρούσε.
Μαίρη Ζωγράφου
