ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Η ΣΤΟΑ
του Douglas Malloch
Η Στοά του πατέρα μου, θυμάμαι,
δεν ήταν μεγάλη, όσο οι άλλες στοές·
με το χιόνι ως το γόνατο
μα σπάνια έχανε συνάντηση·
είτε χιόνια, είτε λουλούδια είχε στο δρόμο.
Πάντα ο Φύλακας άκουγε τον χαιρετισμό του,
μες στον πάγο ή μες στη βροχή,
Η Στοά του πατέρα τον κόπο αυτό δεν εβλεπε για βάρος·
γιατί όλοι τους ήταν στη φροντίδα και στον μόχθο,
οι παλιοί Τέκτονες εμάθαν ν’ αγαπάνε αυτήν τη συντροφιά
σαν να ’ταν κόμπος επάνω σε ένα βράχο.
Τι πείραζε μια καταιγίδα, όταν λίγο πιο κάτω στον δρόμο
μαζεύονται άντρες να μοιραστούν τα βάρη, κι όχι μόνο τον κόπο;
Η Στοά του πατέρα έφτιαξε ένα χωριό·
άντρες με μπράτσα σαν του πατέρα
μετέτρεψαν την ερημιά σε κήπο
κράτησαν τη σημαία τους ψηλά
Έφτιαξαν χωριό, εχτίσαν πόλη,
σχημάτισαν νομό, γεννήσαν πολιτεία·
Άνθρωποι απλοί, ούτε σοφοί ούτε με πτυχία,
μα είχαν ψυχή κι αντοχή και ουσία.
Η Στοά του πατέρα ήταν μέσα στη λάμψη του μεγάλου Τεκτονικού παρελθόντος.
Σκέφτονταν, μόχθησαν, τόλμησαν, ονειρεύτηκαν – κι έγιναν χτίστες του δικού μας κόσμου, του τωρινού.
Ήσυχοι άντρες, ούτε πλούσιοι ούτε έξυπνοι,
με τα εργαλεία που ’χαν εκεί πρόχειρα,
έχτιζαν για την αιωνιότητα, πρώτα ένα χωριό,
ύστερα πατρίδα ολόκληρη, αγέρωχα.
Η Στοά του πατέρα ναό δεν έκτισε,
από χάλυβα και πελεκητή πέτρα φτιαγμένο·
ούτε μάρμαρα είχε ούτε χρυσά ταβάνια·
τέτοια πράγματα της ήταν ξένα εντελώς.
Μα άφησαν δόξα για κληρονομιά, οι ταπεινοί εκείνοι άνδρες,
και την ιστορία τους τη μεγάλη άφησαν στα χέρια των γιων τους, να τη φυλάνε για πάντα, ακέραιη και τρανή.
Υ.Γ. Ο Douglas Malloch (1877–1938) ήταν Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας, γνωστός κυρίως ως ο «Ποιητής των Ξυλοκόπων». Εργάστηκε ως Αναπληρωτής Συντάκτης στο περιοδικό American Lumberman στο Σικάγο. Ο Malloch είναι ιδιαίτερα αγαπητός για ποιήματά του όπως το «Good Timber» και το «Be the Best of Whatever You Are», ενώ του ανατέθηκε να γράψει τους στίχους για τον Ύμνο της Πολιτείας του Μίσιγκαν.
